Zagadka.

Istnieje w naszych umysłach i myślach coś, co można nazwać supermocą.

Spróbuj zgadnąć co to takiego.

Według badań im lepiej mamy rozwinięte to coś, tym:

Jesteśmy szczęśliwsi [1]

Cieszymy się lepszym ogólnym zdrowiem, samopoczuciem i życiem społecznym [1-6]

Zwiększa się szansa na przeżycie po ciężkich operacjach [1]

Tym lepiej radzimy sobie w obliczu niepowodzeń [8]

Tym lepsze osiągamy wyniki w nauce [7]

Tym wyższą mamy satysfakcję w życiu zawodowym [1]

Masz pomysł co to takiego? :)

Przeczytaj jeszcze raz powyższe wyniki badań i spróbuj zgadnąć.
.
.
.
.
Uwaga - odpowiedź poniżej.
.
.
.
.
.
.

To coś, to poczucie własnej wartości i ogólna pewność siebie.

Wpływa na zdrowie, szczęście, fizyczną i psychiczną regenerację po trudnych wydarzeniach, a nawet zdolności umysłowe i karierę.

A wiesz, co jest smutne?

Że na jakimś etapie życia aż 85% z nas doświadcza zaniżonego poczucia własnej wartości.

Pojawiają się w naszym życiu takie momenty i sytuacje, gdy tej supermocy zwyczajnie nie mamy.

Zwykle z powodu:

jakiejś porażki,
czyjejś krytyki,
negatywnego mówienia o sobie i przekonań na własny temat,
porównywania się z innymi.

Co gorsze - te powody zwykle wzajemnie się nakręcają.

Przykładowo - coś Ci się nie udaje, a w Twojej głowie uruchamiają się negatywne myśli i porównania do osób, którym się to udało.

Im częściej o tym myślisz, tym więcej osób do porównania znajdujesz i tym więcej wspomnień z Twoimi porażkami i negatywnymi opiniami innych przychodzi Ci do głowy (to tzw. efekt skupienia).

W efekcie Twoje poczucie własnej wartości i pewność siebie maleją jeszcze bardziej, a negatywne myśli zaczynają się rozlewać na inne obszary w Twoim życiu.

Twoja supermoc gaśnie...

Czy da się coś z tym zrobić?

Nigdy nie sprawisz, że wszystko będzie Ci wychodziło. Porażki zawsze będą się zdarzać.

Nigdy nie sprawisz, żeby wszyscy Cię lubili i nikt nie krytykował. Zawsze ktoś się znajdzie.

Rozwiązaniem jest więc uniezależnienie swojego poczucia własnej wartości i pewności siebie od tych rzeczy.

Tak, aby różne życiowe trudności (które zawsze w jakiejś formie będą się pojawiać), po prostu nie pozbawiały Cię Twojej supermocy.

Jeśli chcesz wiedzieć, jak to zrobić, to nagrałem dla Ciebie darmowe wideo z instrukcją oraz mapą myśli do pobrania.

Zapraszam.

Damian Redmer

=======================
Źródła:
Mann, M., Hosman, C. M., Schaalma, H. P., & de Vries, N. K. (2004). Self-esteem in a broad-spectrum approach for mental health promotion. Health education research, 19(4), 357–372.
Atherton, S., Antley, A., Evans, N., Cernis, E., Lister, R., Dunn, G., Slater, M., & Freeman, D. (2016). Self-Confidence and Paranoia: An Experimental Study Using an Immersive Virtual Reality Social Situation. Behavioural and cognitive psychotherapy, 44(1), 56–64.
Clark, N. M., & Gakuru, O. N. (2014). The effect on health and self-confidence of participation in collaborative learning activities. Health education & behavior : the official publication of the Society for Public Health Education, 41(5), 476–484.
Skenderis, V. M. (2015). Implementing a team approach to improve positive behavioral changes for 9th graders: An action research study. Capella University, ProQuest Information & Learning. UMI number 3705434
Stankov, L. (2013). Noncognitive predictors of intelligence and academic achievement: An important role of confidence. Personality and Individual Differences, 55, 727-732.
Stankov, L. & Lee, J. (2014). Quest for the best non-cognitive predictor of academic achievement. Educational Psychology, 34, 1-8.
Stankov L, Morony S, Lee YP. Confidence: The best non-cognitive predictor of academic achievement? Educat Psychol. 2014;34(1):9-28.
Baumeister, R. F., Campbell, J. D., Krueger, J. I., & Vohs, K. D. (2003). Does High Self-Esteem Cause Better Performance, Interpersonal Success, Happiness, or Healthier Lifestyles?. Psychological science in the public interest : a journal of the American Psychological Society, 4(1), 1–44.